Toen mijn dochter vier was, hadden we een akkoord, voor elke hapje vis van haar avondeten ging ik haar belonen met een stukje van een verhaal over een….”aha!!” vis.

Dat was de eerste keer dat ik mijzelf in een vis moest verplaatsen. De zalm had een zwaar leven omdat hij tegen de stroom in moest zwemmen, maar daardoor heeft hij zijn innerlijke kracht ontdekt….de kabeljauw echter, zocht een maatje in de verre zee en de forel was zijn weg naar oma kwijt geraakt. Zo ging het door bij onze vis maaltijden: mijn dochter bleef redelijk goed vis eten maar ik was de laatste en moest uiteindelijk op een stukje koude vis kauwen.

En hoe ziet een vissenleven er echt uit? Een vis wordt wakker s ’ochtends….wat gaat hij doen? zwemmen! douchen ? zwemmen! eten? terwijl hij zwemt! hij leeft (bijna) zijn hele leven in beweging. En het is niet altijd gemakkelijk voor de vis, storm, koud, roofdieren, en hengels die ineens hem grijpen….maar denkt de vis na? welnee……wat doet hij? Jawel….ZWEMMEN!

In tegenstelling tot de vis, zit de visser de hele dag stil, wachtend. Eigenlijk moet hij zo min mogelijk bewegen, hij zit roerloos. Ik heb geleerd om de goede visser van mijn leven te zijn. Ik zat in de stilte en heel aandachtig naar mijn water te kijken, goed wetend wat ik wilde en klaar om in actie te komen precies op het juiste moment. En inderdaad, heb ik veel grote vissen gevangen, veel avondmaaltijden voor mijn hongerige ziel….het ging goed tot dat….Ik twee maanden geleden met de opleiding voeding en diëtetiek was begonnen.

In vergelijking met de andere studies die ik heb afgerond, is deze opleiding veel praktischer. En net als de vis moest ik direkt in beweging komen en sindsdien ben ik alleen maar aan het zwemmen, dat heb ik heel lang niet gedaan. Ik was een bijzonder goede visser maar een jonge onervaren  vis……Het moeilijkste voor mij was om te leren sturen terwijl ik in beweging was, maar net als bij fietsen heb ik geleerd om niet te veel gewicht op het stuur te zetten, en gewoon blijven doorgaan.

Maar heel soms vraagt de visser in me zich af of ik weer in stilte mag zitten…

Nee hoor, ZWEMMEN!