VELE WEGEN LEIDEN NAAR ROME!

De keuze

In de zomer van 2018, na een multiple sclerose (MS) aanval, ben ik in een rolstoel beland. Hierdoor stortte mijn wereld in. Op dat moment had ik de keuze tussen blijven hangen in het verlies en rouwen over wat ik niet meer kon of mezelf opnieuw uitvinden en uitzoeken wat ik wel kon worden.

Als een MS patiënt wordt je min of meer voorbereid dat je stuk voor stuk, hopelijk langzaam, afscheid moet nemen van bepaalde normale functies; voor sommige patiënten zoals ik was dat het lopen. Maar als je blijft hangen in het verlies gevoel en je leven hetzelfde wilt houden, wordt je levensverhaal heel tragisch.

Dat wilde ik niet. De behandelaar in mij gelooft dat er altijd een weg is, soms langer, soms moeilijker maar er is altijd een manier om verder te gaan en om jezelf te ontplooien. En doordat de behandelaar in me hierin gelooft, krijgt de patiënt in mij hoop en zet zich klaar om op pad te gaan. Dus op dat punt zei ik tegen mezelf “vooruit Maya!”.

Toen ik in de winter 2019 mijzelf opnieuw inschreef bij de HHS, was ik al op dit pad gestapt op verschillende manieren. Zo had ik diverse nieuwe dingen ondernomen zoals op een Fries paard rijden, op een aangepast zeilboot zeilend en ik was al bezig met handfiets training in de sportschool. Met dit laatste wilde ik bereiken om in September, met mijn gloednieuw handfiets, de halve marathon in Rome te lopen. Door de liefdevol actie van medestudent en inmiddels een goede vriendin Lidia Bernabei en de steun van mijn lieve man Erwin was het mentaal en financieel allemaal mogelijk.

Ik had de courses van jaar 3 goed afgerond behalve de SLB3 praktijkopdracht en portfolio. Aangezien ik een kans voor een interessante stage had gekregen, heb ik eerst mijn stage afgerond in jaar 4. Vervolgens heb ik, in overleg met mijn SLB docent, besloten om 80 SLB3 praktijkuren te wijden aan mijn verdere ontwikkeling als diëtist behandelaar bij dezelfde praktijk waar ik mijn stage had gelopen. Aan de hand van de feedback die ik na de afloop van mijn stage heb gekregen van de HHS en mijn stagebegeleider is er vormgegeven aan een ad personam project voor me. Dorine Wentrup, mijn opdrachtgever en voormalige stagebegeleider en al 30 jaar diëtist ondernemer, heeft me in ruil voor mijn 80 SLB3 werkuren verder gecoacht als diëtist behandelaar en me inzichten gegeven over het oprichten van een eigen praktijk. 

Situatie 

Ik heb dus mijn SLB uren gedaan bij de Diëtistenpraktijk Wassenaar in februari en in augustus 2020. Omdat ik bij Wassenaar mijn stage heb gelopen kende ik de praktijk, de patiëntengroep en de werkwijzen al goed. Hierdoor voelde ik mij al meer zelfverzekerd. Toch is mijn keuze eerder door “ongemak¨ dan “gemak” getriggerd; ik kampte met vele vragen en ik moest voor mezelf onderzoeken of de beroepsrol behandelaar geschikt voor me was als mijn professionele eindbestemming.
Mijn vragen hierover ontstonden door een discrepantie tussen de feedback van mijn stagebegeleider en de beoordeling van de HHS bij mijn stage eindgesprek in januari 2020. Hoewel aan het eind van de stage ik goede feedback had gekregen en mijn stagebegeleider(s) en ik zeer tevreden waren over mijn stage, liet het eindgesprek bij HHS me twijfelen of ik daadwerkelijk cliënten adequaat kon begeleiden en uiteindelijk misschien een eigen praktijk kon hebben.
Aan de ene kant was ik na mijn stage eindgesprek onzeker geworden en emotioneel gekwetst, aan de andere kant wou ik nog steeds heel graag een goede diëtist-behandelaar worden en ik voelde dat ik dat zeker kon. Door de bevestiging van de ervaren diëtisten van mijn stageplek wist ik dat ik een deel van mijn ontplooiing als diëtist-behandelaar met succes had afgelegd. Door het inzetten van de extra SLB uren, was ik in staat om mijn traject te verbeteren en het vertrouw in mijzelf terug te krijgen. De stagebeoordelingsformulier die door mijn stagebegeleider Dorine Wentrup was ingevuld, de beoordeling van de HHS, en mijn eigen ervaring tijdens de stage hebben de basis gevormd van mijn SLB3 project.

Mijn opdrachtgever voor de SLB3 project, Dorina Wentrup is oprichtster en eigenaar Diëtistenpraktijk Wassenaar, en geeft consulten in haar praktijk aan huis en de praktijk bij een gezondheidscentrum waarin zich huisartspraktijken en de grootste apotheek van Wassenaar bevinden.In februari 2020 op maandag, woensdag en donderdag heb ik zelfstandig consulten geven bij een van de locaties aan de diverse patiëntengroepen van de praktijk: ouderen, families, autochtonen, allochtonen en expats. Door deze diversiteit waren er grote socio-economische en culturele verschillen binnen deze cliëntengroepen. Met deze cliënten heb ik mijn kennis en skills kunnen uittesten op een grote variaties van zorgbehoeftes en diagnoses zoals: ondervoeding, groeiachterstand, overgewicht, diabetes, hyperlipidemie, CVRM, COPD, PDS, lactose-intolerantie, ziekte van Crohn, Parkinson, verlaagde nierfuncties. diverticulitis, jicht, hernia diafragmatica, maar ook oncologische aandoeningen. In augustus 2020 heb ik voor deze laatste cliëntengroep een extra taak uitgevoerd in het kader van communicatie. 

Taak 

Al tijdens mijn stage had ik eerst onder begeleiding van de diëtisten en vervolgens steeds meer zelfstandig consulten mogen geven. In mijn SLB uren wilde ik vanuit die zelfstandigheid aan mijn behandelaar rol werken zodat ik beter cliënten kon begeleiden en mijn zelfbeeld kon aansterken. Aangezien in februari Dorine afwezig was, draaide ik deze consulten volledig zelfstandig met alle bijbehorende aspecten zoals onder andere het bewaken van consultatie tijd, ook een eis (taak 1).
Een ander aspect was mijn taak om extra aandacht te schenken aan de specifieke communicatie eisen per cliënt en die duidelijk vast te leggen in Evry voor een vloeiende overdracht van consulten. Hiermee zorgde ik dat mijn collega’s rekening konden houden met de specifieke eisen op dit gebied per cliënt tijdens vervolgconsulten (taak 2)
Tevens werd van me verwacht dat ik in mijn schriftelijke communicatie met collegae en verwijzers via de mail en via het KIS system (multidisciplinaire ketenzorg platform) professionele standards kon hanteren in termen van volledigheid, bondigheid en taalgebruik (taak 3)

Ten slotte had ik in augustus de taak om een template diëtistische behandeling op te stellen specifiek voor de patiëntendoelgroep met oncologische aandoeningen (taak 4).

Akties

1. In het kader van taak 1 heb ik de tijd genomen om goed en gestructureerd mijn consulten voor te bereiden: 5-10 minuten voor het consult waren vaak voldoende.  Verder wilde ik mijn mondelijke communicatie met cliënten goed aanpakken aangezien de feedback van mijn stage me duidelijk had gemaakt dat er verbeteringsmarge was. Ik heb daarom een deel van de voorbereidingstijd ook aan communicatie besteden. Tijdens de consulten heb ik continue op mijn communicatie gelet zodat ik niet verviel in een lange wetenschappelijke uitleg maar bewust simpele termen gebruikt en minder thema’s  besproken. Soms ging ik zelf bij de voorbereiding van het consult alvast wat synoniemen van medische termen of vertaling hiervan in andere talen zoeken. Woorden zoals “inflammatie en immuunsysteem” werden vervangen door “ontsteking en afweersysteem”. Deze termen werden vaak beter begrepen door de cliënten. Tevens heb ik bij kennisoverdracht de gewoonte aangenomen om maximaal twee kernpunten te delen en om die, ook voor mezelf, in mijn notulen op te schrijven met een een paar bijhorende praktische aspecten ervan. Daarnaast begon ik voortaan ook alle consulten met het duidelijk aangeven van de beschikbare tijd en het agenderen van die tijd in samenspraak met cliënt. 
2. Voor taak 2 stond mijn schriftelijke communicatie met cliënten en andere zorgverleners centraal. De Diëtistenpraktijk Wassenaar levert maatwerk en houdt rekening met culturele en socio-economische achtergronden. Daarom worden sommige gesprekken in het engels of andere talen uitgevoerd. Verder variatie van culturele en socio- economische achtergronden brengt tevens met zich mee dat cliënten andere inzichten en perceptie kunnen hebben van hun problematieken. Hiermee heb ik rekening gehouden in mijn schriftelijke communicatie naar cliënten toe maar ook in het benoemen van deze specifieke aspecten in het patiëntendossier Evry voor mijn collegae.
3. Mijn schriftelijke communicatie had ook een prominente rol in taak 3. Hier ook heb aandacht geschonken aan een adequate voorbereiding van standaardteksten en aan het bewaken van structuur in mijn overzichten. Door de wat meer gestructureerde consulten kon ik bondig en duidelijk informatie voor mijn collega’s in Evry registreren en terugkoppeling aan verwijzers geven via KIS system (multidisciplinaire ketenzorg platform).
4. De acties gerelateerd aan taak 4 laten zien hoe hard ik gewerkt heb om mijn schriftelijke taal te verbeteren. Ik heb mezelf opgegeven bij mijn opdrachtgever om een nieuwe template te schrijven voor de diëtistische behandeling van oncologische patiënten. Voor deze template heb ik verschillende bronnen gebruikt maar vooral informatie vanuit het handboek ’Voeding bij Kanker’ van Vogel Beijer en Doorninck Wipknik. Mijn doel was en een duidelijk en informatief brief te schrijven, waar al de verschillende aspecten van kanker en kanker behandeling werden besproken. Mijn uitdaging was om de teksten zo bondig en toegankelijk mogelijk te maken maar toch compleet. Om mijn doel te bereiken heb ik verschillende sites en sociale media bezocht waar patiënten belangrijke thema’s omtrent hun ziekte bespreken. Hiermee kreeg ik inzicht in wat de patiënten wensten qua informatie. Verder heb ik mijn kladversie aan medestudenten en mensen uit mijn kring laten lezen voor feedback. 

Resultaten 

Ik merkte al snel dat mijn nieuwe manier van communiceren mijn cliënten goed deed! Ze konden me beter volgen en ze waren meer aan het woord. Zonder die onnodige communicatie stress en overvloed aan informatie verliepen de consulten sneller en fijner. Uiteindelijk heeft dit ook de tijdstructuur van mijn consulten duidelijk verbeterd en de uitlooptijden tot bijna nul gebracht.

Tijdens de praktijkuren heb ik gemerkt dat ik me steeds beter kon focussen op de meest relevante zaken voor mijn cliënt zonder constant afgeleid te worden. Naast de voordelen voor mijn cliënten, had ik ook zelf hier voordeel van aangezien ik mijzelf duidelijk minder uitgeput voelde aan het einde van mijn werkdag. Ondanks deze forse verbetering ten opzichte van een paar maanden daarvoor, lukte het nog niet altijd om aan het einde van een werkdag scherp en gestructureerd te blijven werken. Dit ging soms ten koste van een adequate mondelinge communicatie in het Nederlands. 

In mijn schriftelijke formuleren in Every en KIS is de verbetering constanter geweest. Hier had ik de tijd om mijzelf, indien nodig, te corrigeren op een moment dat ik meer uitgerust was. Daardoor kon ik sneller leren hoe dit aan te pakken, wat de kwaliteit en mijn professionaliteit ten goede kwam.

De template diëtistische behandeling oncologie die ik heb gemaakt werd succesvol in de praktijk geïntroduceerd en maakt nu deel van de standaardbrieven van de praktijk.

Reflectie

De onmiskenbare groei die ik tijdens de SLB3 uren heb gemaakt heeft, naar mijn mening, mij een goede diëtiste gemaakt. Ik heb geleerd dat ik professioneel kan handelen door minder in vakjargon te spreken en meer op het niveau van de patiënt. Tevens heb ik geleerd  dat het doseren en moduleren van mijn kennisoverdracht, mij een betere zorgverlener maakt. Dit in tegenstelling tot wat ik deed in mijn oude beroep als wetenschappelijk onderzoeker in een andere culturele context. Daar was mijn kennis en professionele taal een indicatie van mijn professionele kwaliteiten. Als diëtiste echter ben ik juist professioneel bezig als ik mijn communicatie naar de patiënt toe, qua taalgebruik en hoeveelheid kennis, afstem op de individuele patiënt. Ofwel juist vaker richting eenvoudige taalgebruik en me meer richten  op duidelijke en bondige kerninformatie. Daarnaast heb ik gemerkt dat ik meer zelfstandigheid in mijn werk nodig heb. Hoewel ik redelijk goed kan werken in praktijken van anderen en de bestaande structuren hierin kan volgen, presteer ik beter als ik op mijn eigen wijze kan werken en mijn eigen prioriteiten kan stellen.
Tenslotte, na nogmaals in een goedlopende praktijk van iemand anders te hebben mogen werken, geloof ik nog steeds dat mijn pad richting het realiseren van een baan als zelfstandig diëtist zal leiden. Dit is mijn bestemming die ik, wellicht in een aangepaste vorm die ik nog precies moet ontwikkelen, wil bereiken. Maar, uiteindelijk… Bestemming in zicht!

Eindelijk… Bestemming in zicht! IK BEN D’R OOK!